Ik ben gestopt met de feestdagen te vieren…
Kiezen voor jezelf in plaats van kiezen voor het invullen van de verwachtingen van een ander.
Ooit was Kerstavond ons grootste gezinsmoment van het jaar. Stapels cadeaus onder de te grote kerstboom in ons appartement.
Een avond waarop er niets teveel was. Kei veel eten – meestal fondue of gourmet – en urenlang tafelen, spelletjes spelen en natuurlijk pakjes opendoen!
Zo warm en vreugdevol het toen was, zo leeg en nietszeggend is Kerst de laatste jaren voor mij. Jaren geleden kwam er een einde aan de echte warmte die de feestdagen brachten… Ik brak met mijn familie. Een bewuste keuze.
Ik ga niet meer naar familiefeesten omdat het Kerst is, ik doe niet meer mee met cadeaus kopen om cadeaus te kopen, ik bespaar me de stress van de familiedrama’s en dinerfiasco’s, met Nieuwjaar ga ik niet vieren en blijf ik niet per se op tot de jaarwisseling…
Ben ik nu gewoon tegendraads? Ben ik een party pooper? Moet ik dan maar meedoen met alles en iedereen omdat het zo hoort?
Nope, ik moet just niks.
Ik vier op andere dagen.
Ik feest wanneer ik daar goesting in heb.
Ik zie de vrienden en familieleden die ik wil zien op de momenten dat het goed voelt.
Ik kies ervoor om niet zomaar de verwachtingen in te vullen, maar wel naar mezelf en mijn noden en wensen te luisteren.
Het vraagt wel moed en het is ongemakkelijk bij momenten, want het is en blijft een dingetje natuurlijk. Niet voldoen aan de maatschappelijke/familiale verwachtingen.
Het boeiende is dat ik er intussen echt oké mee ben, maar dat de mensen tegen wie je zegt dat je Kerstavond alleen doorbrengt, dat zij het zo jammer voor me vinden, bijna zielig eigenlijk.
Alsof je niet alleen mag zijn die avond, maar no worries: op alle andere avonden is het helemaal oké, hoor!
Ik kies voor een leven waar ik blij van word en niet datgene waar anderen blij van hoeven te worden.
Ik ben niet verantwoordelijk voor de verwachtingen van anderen.
Ik kies als mens en als ondernemer voor “inner happiness over social acceptance”.
En jij? Kies jij wel genoeg voor jezelf? Voor wat jij echt wil?
Of heb je misschien gemerkt dat het ook dit jaar weer een opgave is, die feestdagen? Durf je voor jezelf opkomen en andere keuzes maken?
Jij bent de architect van je eigen leven.
Maar je staat er niet alleen voor.
Binnenkort breng ik een klein groepje mensen samen. Mensen die nieuwe keuzes willen maken, die klaar zijn voor verandering. Je wilt die belangrijke stappen wel zetten en toch lijkt het je alleen niet te lukken. Herkenbaar?
Laat je omringen door mensen die ook op dat kantelpunt staan en laat mij als ervaringsdeskundige je bijstaan.
mentorforchange
Iets voor jou? Stuur me een DM dan vertel ik je er alles over.
Liefs,
Kris Sibelle